شهروند نمونه گل و گیاه منطقه، ۱۲ سالی می‌شود که در محله «تهرانسر» سکونت دارد. «فاطمه خراسانی» علاوه بر فضای سبزی داخل بالکن آپارتمان، فضای سبزی دیگری هم در مقابل بلوک ساختمانی که در آن سکونت دارد، ایجاد کرده است.

باغچه

 همشهری آنلاین_ مهدی اسماعیل‌پور:‌  فقط این ویژگی‌ها موجب نشده تا مرکز «تام» شهرداری منطقه، خراسانی را به‌عنوان شهروند نمونه گل و گیاه انتخاب کند، او نسبت به فضای سبز محله و همه گل و گیاه‌هایی که در تهرانسر وجود دارد، احساس مسئولیت می‌کند و روی آنها حساس است. او می‌گوید: «گل و گیاه و فضای سبز مرز و محدوده ندارد و هرکجا که باشیم مستقیم و غیرمستقیم از فواید و اثرات آن بهره‌مند می‌شویم و به قول معروف نباید فقط به فکر بیل زدن باغچه خودمان باشیم. »  

  • عشق به گل و گیاه میراث خانوادگی ماست

فاطمه خراسانی از همان دوران کودکی در کنار پدر با گل و گیاه آشنا و به آن علاقه‌مند شده است: «خانه پدری ما در دامغان، باغچه‌ای بزرگ داشت. وقتی پدر به باغ «پسته» می‌رفت یا به گل و گیاه‌های داخل باغچه رسیدگی می‌کرد، کنار او بودم. از همانجا و در کنار پدر با گل و گیاه آشنا شدم و فوت و فن کار را یاد گرفتم. پس از ازدواج در خانه پدر همسرم زندگی می‌کردیم که آنجا هم باغچه بزرگی داشت و کلی گل و گیاه از کدو و بادمجان تا سبزی خوردن و گل‌های زینتی پرورش می‌دادم. همه اعضای خانواده ما از پدر تأثیر گرفته و به گل وگیاه علاقه دارند. به گمانم پدر و مادر و خانواده روی توجه فرزندان به گل و گیاه تأثیر می‌گذارند. به هرحال، بچه‌ها از پدر و مادرشان الگو می‌گیرند و می‌آموزند. برای همین خیلی مهم است که والدین از همان دوران کودکی بچه‌ها را با گیاهان آشنا کنند تا در آینده شهروندی علاقه‌مند و مسئولیت‌پذیر در برابر محیط‌زیست باشند. »

  • باغچه‌ای کوچک در بالکن خانه

زندگی این روزهای خراسانی در آپارتمان با گذشته‌ها که در خانه‌های بزرگ و حیاط‌دار سکونت داشت، متفاوت است، اما این محدودیت سبب نشده تا از علاقه‌اش به نگهداری و پرورش گل و گیاهان دست بکشد: «در خانه‌های آپارتمانی دیگر خبری از باغچه‌های بزرگ و دل باز نیست. برای همین از فضایی که در بالکن ۵ متری خانه وجود دارد، استفاده کردم. یک‌متر از این فضا را کولر اشغال کرده است و تنها ۴‌متر باقی مانده است. برای اینکه بتوانم از این فضا بیشترین بهره‌را ببرم، همسرم آهن‌ها را به‌هم جوش داد و قفسه‌ای چند طبقه برایم درست کرد. در این فضا تا آنجا که توانسته‌ام گل و گیاه نگهداری می‌کنم. در بخشی از آن هم سبزی خوردن کاشته‌ام. خریدن سبزی از پرورش آن آسان‌تر و ارزان‌تر است، اما از اینکه محصولی را خودم پرورش بدهم، لذت می‌برم. علاوه بر این در گلدان‌های یک متری جلو بلوک ساختمان نیز گل و گیاه‌هایی را کاشته‌ام. بعضی از این گل‌ها و گیاهان را خریدم، اما اغلب آنها را خودم پرورش داده و تکثیر کرده‌ام. هرکجا گیاهی ببینم که قابل تکثیر است، ساقه یا برگ آن را به خانه می‌آورم و پرورش می‌دهم. علاوه بر این تا آنجا که بتوانم به گل و گیاه‌های اطراف خانه هم رسیدگی می‌کنم و اگر خاک‌شان خشک شده باشد پایشان آب می‌ریزم. برای آبیاری گیاهان از پساب‌های قابل استفاده خانه، استفاده می‌کنم که در مصرف آب نیز صرفه‌جویی شود. »

  • مسئولیت‌پذیری نسبت به گل و گیاهان

این بانوی نمونه گل و گیاه از شهروندان می‌خواهد تا نسبت به فضای سبز شهر و محله‌شان حساس باشند: «هرکجا که می‌روم و می‌بینم که گل و گیاهی آفت زده یا به سبب بی‌توجهی و نبود رسیدگی در حال تخریب است، ناراحت می‌شوم و دنبال مسئول آن می‌گردم تا گزارش و تذکر بدهم. یکبار متوجه شدم فضای سبز مقابل درمانگاه «قوامین» آفت زده در حالی که فقط به یک شست وشوی ساده با آب نیاز دارد. به نگهبانی درمانگاه رفتم و گفتم اگر این درخت را شست‌وشو نکنید، آفت همه گیاهان را می‌گیرد و به مرور از بین می‌برد. در بوستان‌ها هم همین‌گونه است و وقتی می‌بینم گیاهی آسیب دیده و بیمار است، تلاش می‌کنم تا نگهبان یا مسئول فضای سبز را در جریان بگذارم تا به آنها رسیدگی کنند. نباید پیش خودمان فکر کنیم که فقط باید باغچه خودمان را بیل بزنیم و خارج از دیوارهای خانه دیگر هرچه که شد به ما ارتباطی ندارد. همه باید نسبت به محله و شهرمان حساس باشیم و احساس مسئولیت کنیم. خوب و بد محله و شهری که در آن زندگی می‌کنیم برای همه ما است. اگر فضای سبز محله ما از بین برود، ما هم ضرر می‌کنیم و اگر محله‌ای زیبا و سرسبز داشته باشیم، سودش را همه ما می‌بریم. »

  • حال و روز درختان تهرانسر خوب نیست

خراسانی، وضعیت فضای سبز تهرانسر را نامناسب می‌داند و براین باور است که در زمینه نگهداری از گل‌ها و گیاهان کوتاهی صورت می‌گیرد: «متأسفانه بخشی از درختان و گیاهان تهرانسر، مریض و آفت زده هستند و نیاز به رسیدگی و درمان دارند. اما با وجود پیگیری‌هایی که کردم و گزارش‌هایی که به مسئولان دادم، هیچ‌ترتیب اثری داده نشده است. مشکلات اقتصادی و «کرونا» را بهانه می‌کنند، اما به گمانم بیشتر به کوتاهی مسئول یا پیمانکار نگهدارنده فضای سبز بر می‌گردد. اگر توانایی خرید سم را هم نداشته باشند راه‌حل‌های زیادی وجود دارد. برای مثال می‌توان مقدار ودرصد بسیار کمی مایع ظرف شویی را در آب حل کرده و گیاهان و درختان آفت زده را آبیاری کرد. این ترکیب موجب می‌شود تا آفت‌های چسبیده به گیاهان از بدنه و برگ جدا شوند. تنها باید خاک اطراف درخت را با نایلون پوشاند تا آب آغشته به مایع ظرف شویی به ریشه گیاه نرسد. این تنها یک راه‌حل است و کارهای زیادی می‌توان کرد. به‌ویژه در بوستان‌ها، تعداد گیاهان آفت زده کم نیست. یک‌بار دیدم که در بوستان «بانوان» به گل‌ها و گیاهان خوب رسیدگی نمی‌شود. برای همین پیشنهاد دادم مسئولیت نگهداری از آنها را به من بسپارند، اما گفتند که اینجا پیمانکار دارد و مخالفت کردند. به گمانم باید به فضای سبز محله توجه و رسیدگی بیشتری صورت بگیرد و برای آن دلسوزی کنند. به هرحال برای تولید این گل و گیاه هزینه شده است. هزینه‌ای که پولش را من و شما غیرمستقیم پرداخت کرده‌ایم و حتی از بین رفتن یک گیاه هم باید برایمان مهم باشد. »

کد خبر 528055

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار کوچه پس کوچه

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha